Wednesday 12 January 2011

संथ निळे हे पाणी

संथ निळे हे पाणी
वर शुक्राचा तारा
कुरळ्या लहरींमधूनी
शीळ घालतो वारा

दूर कमान पुलाची
एकलीच अंधारी
थरथरत्या पाण्याला
कसले गुपित विचारी

भरून काजव्यांनी हा
चमके पिंपळ सारा
स्तिमित होऊनी तेथे
अवचित थबके वारा

किरकीर रात किड्यांची
निरवतेस किनारी
ओढ लागुनी छाया
थरथरते अंधारी

मध्येच क्षितीजावरुनी
वीज लकाकूनी जाई
अन् ध्यानस्थ गिरी ही
उघडूनी लोचन पाही

हळूच चांदणे ओले
ठिबके पानावरुनी
कसला क्षण सोनेरी
उमले प्राणामधूनी

संथ निळे हे पाणी
वर शुक्राचा तारा
दरवळला गंधाने
मौनाचा गाभारा


कवी - मंगेश पाडगावकर

4 comments:

  1. शेवटची ओळ "मनाचा गाभारा" अशी हवी

    ReplyDelete
  2. मूळ कविता आणि पा.पु.म.नि. च्या बाल भारती पुस्तकात सुद्धा मौनाचाच गाभारा आहे. क.लो.अ. :)

    ReplyDelete
  3. ७ वी पा होती ही कविता

    ReplyDelete