किती धाडला सांगावा:
मला येऊनिया न्यावे;
चोळमोळा झाला जीव,
किती त्याला शिणवावे!
किती पाहिली मी वाट
असे सांगावे धाडून;
केली कितीदा तयारी,
सारे काही आवरून
अंगणात संमार्जन,
दारा सतेज तोरण,
सारविल्या भुईवरी
स्वस्तिकाचे रेखाटण;
चूलबोळकी, बाहुल्या
दडपिल्या पेटार्यांत;
लख्ख लख्ख सारे काही
निघायच्या तयारीत.
कसा नसेल पोचला
एक सांगावा येथून?
कसे नसेल ठाऊक
इथे मोजते मी क्षण?
दक्षिणेच्या झंझावाता,
कधी येणार धावत?
माझे मातीचे हे घर
कधी घेणार मिठीत?
- इंदिरा संत
No comments:
Post a Comment