डोळाभर पाणी

आईच्या दु:खांचे डोळाभर पाणी,
दाटली कहाणी आयुष्याची.

शेवटी मनीचे सांगणे राहिले,
हुंदक्यांनी मुके पंचप्राण.

गलबला सोसले सोडताना घर,
माझे महाद्वार ओस झाले.

आमुच्या संसारी घोटाळो न मन,
तिथे तरी प्राण शांत राहो.

जात्याच्या ओवीचा संपला वेदान्त,
देव्हार्‍यात वात करपली.

-- ना. धों. महानोर.